Thursday, 27 September 2012

muthachhan

ഇന്നുകളില്‍ എന്റെ ഒഴിവു സമയ ചിന്തകളില്‍ എപ്പോളും വന്നു നിറയുന്നത് എനിക്ക്  നഷ്ട്ടപെട്ടു പോയ എനിക്ക് പരിചിത മായ മുഖങ്ങളും ..അവര്‍ക്കൊപ്പം ഞാന്‍ നടന്ന വഴികളും ആണ്..

ഒരിക്കലും കാണാതെ ഞാന്‍ ഇത്രമേല്‍ സ്നേഹിച്ച ഒരേ ഒരാളെ ഉള്ളു.അത് എന്തെ മുത്തച്ഛന്‍ ആണ്..ഞാന്‍ പിരക്കുന്നതിനും എത്രയോ മുന്‍പേ ഏഎ ലോകത്ത് നിന്നും പോയ എന്റെ മുത്തച്ചനെ ...എത്രയോ ഏകാന്ത നിമിഷങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ മുത്തഛനുമായി സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു ..

പറഞ്ഞു കേട്ട കഥകളില്‍ ഞാന്‍ ഇല്ല  ..എങ്കിലും എന്റെ മുത്തച്ചനെ ഞാന്‍ ഒരു പാട് സ്നേഹിക്കുന്നു...ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്‍ എനിക്ക് അങ്ങയുടെ കൊച്ചു മകളായി  തന്നെ ജനിക്കണം..

ഒരു പാട് ദൂരം ആ കയ്യ് പിടിച്ചു നടക്കണം..സന്ധ്യക്ക് ഒരുമിച്ചിരുന്നു നാമം ജപികണം ...

പേരിനു ഒരു ചിത്രം പോലും എന്റെ കൈയില്‍ ഇല്ല..എങ്കിലും എനിക്കറിയാം..ദൂരെ നനക്ഷത്ര

കൂട്ടങ്ങള്‍ക്കിടയിലിരുന്നു എന്നെ സ്നേഹികുന്നുടെന്നു..ഞാന്‍ വീഴുമ്പോള്‍ തണലായി ...